Deze nascholing gaat in op de verschillen in hart- en vaatziekten tussen mannen en vrouwen en de aandachtspunten m.b.t. beoordeling/behandeling van hart- en vaatziekten bij vrouwen.

Hart- en vaatziekten zijn lang beschouwd als een typische mannenziekte en zijn jarenlang één van de belangrijkste doodsoorzaken. Mannen hebben vaker de typische signalen van een hartinfarct dan vrouwen. Ze hebben plotseling een aanhoudende drukkende pijn op de borst, die kan uitstralen naar andere delen van het lichaam. Vaak gaat dit samen met misselijkheid, zweten en braken.

Signalen bij vrouwen
- Bij vrouwen komen de typische mannensignalen ook voor. Maar ze hebben wel vaker minder duidelijke signalen zoals pijn in de bovenbuik, kaak, nek of rug, pijn tussen de schouderbladen, kortademigheid, extreme moeheid, duizeligheid, een onrustig gevoel, angst en een snelle ademhaling. Dat hart- en vaatziekten voor het overgrote deel bij oudere vrouwen voor komt, heeft te maken met de beschermende werking van het hormoon oestrogeen. Tijdens de overgang is er een afname van dit hormoon. Daarmee verdwijnt ook de bescherming. Vrouwen krijgen meer buikvet, slechte cholesterol en zijn gevoeliger voor een hoge bloeddruk: typische kenmerken voor hart en vaatziekten. Veel van de verschijnselen van hartkwalen bij vrouwen lijken op symptomen van de overgang.

Grote verschillen
- Het hart van vrouwen zit anatomisch gezien precies zo in elkaar als dat van mannen, maar toch zijn er ook grote verschillen. De zogenaamde slagaderverkalking ontwikkelt zich anders dan bij mannen. Bij mannen zitten de vernauwingen vaak op één plek, de vaten bij vrouwen slibben zich daarentegen vaak gelijkmatig dicht. Vrouwen hebben ook vaak problemen in de allerkleinste vaatjes van het hart, terwijl mannen vaak problemen hebben in de grotere kransslagaders in het hart. Verder krijgen vrouwen zo’n 7 tot 10 jaar later hartklachten dan mannen.
In Nederland overlijden op dit moment meer vrouwen dan mannen aan hart- en vaatziekten. Per jaar gaat het om circa 21.000 vrouwen.