|
|
|
De communicatie tussen een patiënt met beperkte gezondheidsvaardigheden en de zorgverlener verloopt nogal eens moeizaam. De patiënt, vaak laaggeletterd, heeft moeite met het begrijpen en gebruiken van de informatie over zijn of haar ziekte. Daarbij gebruikt de zorgverlener medische woorden, geeft hij (te) veel informatie en/of is hij zich minder bewust van de manier waarop hij met de patiënt communiceert.
Goede communicatie met patiënten met beperkte gezondheidsvaardigheden blijkt lastig in de praktijk, terwijl het positief bijdraagt aan het zorgproces tussen zorgverlener en patiënt en uiteindelijk aan de behandeling en kwaliteit van leven van de patiënt.
Na de training:
